ماهان من

پسر نازم هشت ماهگیت مباااااااااارک  اینجا همش میخواستی بری سراغ کفشات که ما صدات میکردیم : اینجا دیگه داری یکیشونو برمیداری: پیشرفتای زیادی داشتی ماهانم، وقتی با دست به چیزی اشاره میکنم،دیگه به انگشتم نگاه نمیکنی،به اون چیزی که اشاره میکنم نگاه میکنی.وقتی میگیم ماهان نازم کن،دستتو روی صورتمون میزاری و حرکتش میدی.از همه اینا مهمتر بوس کردنته که وقتی میگیم ماهان بوسم کن لباتو میذاری روی صورتمون و میری عقب،بوس کردنو مامان مریم بهت یاد داد. یه شب بغلم بودی داشتم با بابایی صحبت میکردم که این حرکتو انجام دادی،یه لحظه شوکه شدم،باور نمیکردم،اما خیلی خیلی واسم شیرین بود نفسم،تا اینکه بعد دو سه روز وقتی گفتم بوسم کن اینکار...

عزیزترینم،این روزا حسابی با تو مشغولم،هر روز کارای جدید انجام میدی که همشون برام شیرینه.از شروع هشت ماهگیت دیگه تسلطت برای تکیه دادن به میزا و وایسادن بیشتر شده مثل این عکسات: برای رسیدن به وسایل روی میز،بدن خودتو اینطوری میکشی،الهی من فداااای اون قدت بشم آخه مامانی. یه مورد دیگه اینه که از اول هشت ماهگی دیگه کامل و مسلط میشینی  اینجا اولین باریه که تونستی روی تاب بشینی،منم تکونت میدادم و شعر تاب تاب رو برات میخوندم، خیلی خوشت اومده بود عشقم.تاب که وای میساد غر میزدی، منم تاب رو حرکت میدادم،دوباره میخندیدی.کلی بچه ها اومدن پیشت و نازت میکردن.کلا هر جا که میریم،هم یسری از بچه ها هم بزرگترا میان سمت...